อาการปวดหลังอันยาวนานของนักแต่งเพลงชาวนิวยอร์คหายไปหลังการผ่าตัดครั้งใหม่

รถบรรทุก Mack ชนเข้ากับสตีฟ แซนด์เบิร์ก นักแต่งเพลงที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลเอ็มมี ขณะที่เขากำลังข้ามถนนในอังกฤษในช่วงทศวรรษ 1980 ส่งผลให้เขาพุ่งชนป้ายถนน และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้กับอาการปวดหลังมานานกว่า 40 ปี

สุดท้ายเมื่อปีที่แล้ว เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป นักเปียโนแห่งอัปเปอร์เวสต์ไซด์ ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้ประพันธ์เพลงนำและผู้อำนวยการดนตรีให้กับละครเรื่อง "Dora the Explorer" ของช่อง Nickelodeon ต้องดิ้นรนที่จะเดินและถืออุปกรณ์ประกอบฉากในคอนเสิร์ต แม้จะต้องเข้ารับการกายภาพบำบัดและการรักษาด้วยกระดูกสันหลังมานานหลายสิบปีก็ตาม

แซนด์เบิร์ก วัย 69 ปี บ่นกับเดอะโพสต์ว่า "ผมเริ่มมีข้อจำกัดมากขึ้นเรื่อยๆ ในสิ่งที่สามารถทำได้" “มันเป็นเรื่องยากที่จะไปไหนมาไหน”

แม้ว่าเขาจะกังวล แต่เขาก็ตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัดรบกวนน้อยที่สุดเป็นเวลาสามชั่วโมงที่ NYU Langone Health ในเดือนกันยายน 2023

ดร. ชาร์ลา อาร์. ฟิชเชอร์ กล่าวว่ามีแพทย์ชาวอเมริกันเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ใช้เทคนิคใหม่ที่ปฏิวัติวงการนี้เป็นประจำ ซึ่งเรียกว่า การผ่าตัดเชื่อมกระดูกสันหลังช่วงเอวผ่านช่องโพรงกระดูกสันหลัง (TLIF)

แซนด์เบิร์กประสบปัญหาที่ยากเป็นพิเศษ เนื่องจากมีซีสต์หรือถุงที่เต็มไปด้วยของเหลวอยู่ในข้อต่อบริเวณกระดูกสันหลัง กระดูกสันหลังช่วงเอว 2 ชิ้นไม่มั่นคง และช่องว่างภายในบริเวณดังกล่าวก็แคบลง ส่งผลให้มีอาการปวดขาทั้ง 2 ข้าง

“หากมีโรคข้ออักเสบมากใน [ข้อกระดูกสันหลัง] คุณอาจเกิดแคปซูลข้อได้ และเรียกว่าซีสต์ที่ใบหน้า” ฟิชเชอร์อธิบายกับ The Post “มันกดทับรากประสาทของเขาและทำให้เขาเจ็บปวดมาก”

ฟิชเชอร์บอกว่าเธอทำแผลเล็กๆ สองครั้ง ครั้งหนึ่งสำหรับกล้อง และอีกครั้งหนึ่งสำหรับเครื่องมือของเธอ จากนั้นจึงนำข้อที่มีซีสต์และหมอนรองกระดูกสันหลังทั้งหมดออก

เธอเปลี่ยนด้วยหมอนรองกระดูกสันหลังเทียมที่เรียกว่าสเปเซอร์ และการปลูกถ่ายกระดูกเพื่อกระตุ้นให้กระดูกสันหลังเชื่อมติดกัน เธอใช้เทคนิคหุ่นยนต์ในการใส่สกรูและแท่งเพื่อทำให้กระดูกสันหลังมั่นคง

ฟิชเชอร์กล่าวว่าสิ่งที่ทำให้การผ่าตัดนี้แตกต่างคือการที่เนื้อเยื่ออ่อนมีการรบกวนน้อยที่สุด ทำให้มีเวลาฟื้นตัวเร็วขึ้น

“สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการทำสิ่งที่ควรทำในกระดูกสันหลังโดยไม่ต้องผ่าตัดใหญ่หรือมีความเจ็บปวดมากในภายหลัง” ฟิชเชอร์ ผู้อำนวยการร่วมของโครงการการผ่าตัดกระดูกสันหลังผ่านกล้องที่ NYU Langone Health กล่าว “นี่ถือเป็นการผ่าตัดที่ประสบความสำเร็จอย่างมากสำหรับคนไข้บางราย”

เทคนิคนี้ถูกสร้างขึ้นในเกาหลีใต้ และฟิชเชอร์กล่าวว่า NYU Langone Health เป็นแห่งแรกที่ดำเนินการดังกล่าวในพื้นที่นิวยอร์ก เธอประมาณว่าเธอทำขั้นตอนนี้ประมาณ 40 ครั้งต่อปี

สำหรับแซนด์เบิร์กนี่คือการผ่าตัดที่เปลี่ยนชีวิตของเขาครั้งที่สอง

เขาได้รับความเสียหายที่ตับอย่างรุนแรง ซี่โครงหัก 6 ซี่ และปอดทะลุจากอุบัติเหตุรถบรรทุกที่ต่างประเทศ การย้อนกลับครั้งนี้ง่ายกว่ามาก

ฟิชเชอร์กล่าวว่าแซนด์เบิร์กมีอาการดีขึ้นสองสัปดาห์หลังการผ่าตัด และฟื้นตัวเต็มที่หลังจากหกสัปดาห์ โดยปกติแล้วการรักษา TLIF แบบไม่ต้องส่องกล้องจะใช้เวลาฟื้นฟูประมาณสามเดือน

แซนด์เบิร์กไม่จำเป็นต้องใช้ไม้เท้าหรือไม้ค้ำยันเพื่อเดินไปมา แต่ใช้ยาเพื่อจัดการกับความเจ็บปวด

เขาบอกว่าเขาใช้ประโยชน์จากช่วงพักฟื้นด้วยการเดินและยืดเส้นยืดสายทุกวัน และยังลดน้ำหนักได้ถึง 30 ปอนด์อีกด้วย

ปัจจุบันแซนด์เบิร์กสามารถขี่จักรยาน 10 สปีดได้ห้าหรือหกไมล์ และเดินได้หลายช่วงตึกโดยไม่เจ็บปวด การพกพาแป้นพิมพ์น้ำหนัก 20 ปอนด์ไม่ใช่ปัญหา และให้ความรู้สึก “อ่อนเยาว์ลง 20 ปี”

“สิบเดือนต่อมา ฉันก็มีชีวิตอีกครั้ง” แซนด์เบิร์กเขียน “จริงๆ แล้วฉันไม่ได้เสียใจเลย มันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากที่ได้ทำ”