ลูกสาวของฉันเป็นเด็กที่ 'ประหลาด' ฉันกังวลว่าเธอจะไม่มีเพื่อนเลย

ล่าสุดคุณแม่ท่านหนึ่งได้ขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีช่วยเหลือลูกสาวที่กำลังรู้สึกวิตกกังวลเมื่อต้องเริ่มเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

แม่เล่าว่า “ลูกสาวของฉันกำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และเธอเพิ่งบอกฉันเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาว่าเธอเป็นกังวลเกี่ยวกับการเริ่มเรียนหนังสือ เพราะเธอเป็นเด็กที่แปลก เธอไม่มีเพื่อน และเธอไม่รู้ว่าทำไมไม่มีใครชอบเธอ” .â€

เธอเสริมว่า “ฉันบอกเธอเสมอให้เป็นตัวของตัวเอง และขอให้เด็กคนอื่นๆ เป็นเพื่อนกับเธอ… แต่ฉันเป็นคนขี้อายและวิตกกังวลเมื่อต้องเจอคนใหม่ เช่นเดียวกับสามีของฉัน ดังนั้นเราจึงไม่ใช่คู่ที่ดีที่สุด” นางแบบไว้เป็นเพื่อนค่ะ ฮ่าๆ

“ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรที่ฉันสามารถทำได้หรือควรทำหรือไม่ แต่จะยินดีรับข้อเสนอแนะหรือคำแนะนำใดๆ!!”

“เราไม่สามารถควบคุมโรงเรียนได้ แต่เราสามารถทำให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยที่บ้านได้”

ผู้ปกครองคนอื่นๆ เกี่ยวข้องกับความกังวลของคุณแม่และแบ่งปันคำแนะนำของพวกเขา

ประการแรก ผู้ใช้รายหนึ่งแนะนำให้ลองสำรวจงานอดิเรกและโปรแกรมหลังเลิกเรียนที่เด็กสาวสามารถพบปะเพื่อนที่มีความคิดเหมือนกัน

"สวัสดี! แม่ที่ไม่มีเพื่อนกับลูกชายตัวน้อยที่โดดเดี่ยวและไม่มีเพื่อน ที่นี่! ฉันแค่อยากจะบอกว่าหัวใจของฉันเจ็บปวดแทนคุณ เธอมีงานอดิเรกที่เธอชอบบ้างไหม? แล้วชมรมหรือโปรแกรมหลังเลิกเรียนล่ะ ที่เธอสามารถพบปะกับคนอื่นๆ ที่เธอถูกใจได้” พวกเขาเขียน

“นอกจากนี้ ให้ทำอะไรกับมันมากขึ้นเป็นสองเท่า เราไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ในโรงเรียนได้ แต่เราสามารถทำให้เด็กๆ รู้สึกปลอดภัย เป็นที่ต้องการ และมั่นคงที่บ้านได้ คุณก็สามารถเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดได้เช่นกัน :)” เธอกล่าวต่อ

“ฉันเป็นเด็กที่แปลก”

คนอื่นๆ สะท้อนคำแนะนำนี้โดยบอกว่ายิ่งลูกๆ ของคุณมีส่วนร่วมในกิจกรรมมากเท่าไร พวกเขาก็จะยิ่งมีเพื่อนมากขึ้นเท่านั้น

“ฉันอยากแนะนำให้หากิจกรรมนอกหลักสูตรที่เธอสนใจ” คะแนนโบนัสหากไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียน “ฉันเป็นเด็กแปลกๆ คนหนึ่งที่โรงเรียน แต่ฉันก็พบเด็กแปลกๆ คล้ายๆ กันในยิมนาสติก ชมรมศิลปะ ค่ายต่างๆ ฯลฯ” คนหนึ่งกล่าว

“เด็กประหลาด” ที่โรงเรียนคนหนึ่งกล่าวเสริมว่า “ลองหาอะไรที่เธอชอบทำดู แล้วเธอจะพบเพื่อน” ฉันเป็นเด็กประหลาดที่โรงเรียนแต่ฉันก็อยู่ในวงดนตรี ฉันเล่นไพ่บ้าง เล่นฟุตบอลมาหลายปีและอ่านหนังสือเป็นพันเล่ม ผ่านกิจกรรมเหล่านี้ ฉันได้เจอเพื่อนมากมาย ถึงจุดหนึ่ง เธอจะเข้าใจว่าทุกคนล้วนประหลาด แม้แต่เด็กที่ “เจ๋ง” ก็ตาม

จากนั้น คุณแม่คนหนึ่งก็บอกกับเจ้าของกระทู้ว่าช่วงวัยนี้ถือเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับเด็กๆ ในด้านสังคมเป็นพิเศษ ดังนั้นเธอไม่ควรวิตกกังวลมากเกินไป เพราะนี่อาจเป็นการสะท้อนถึงตัวลูกของเธอ หรือตัวเธอเองโดยเฉพาะก็ได้

“ฉันคิดว่าในช่วงปีที่สองและสาม พวกเขาจะเปลี่ยนจากการเป็นเด็กเล็กๆ ที่ได้เล่นกับเพื่อนที่อยู่ด้วยและไม่คิดอะไรเลย ไปเป็นเด็กที่ตระหนักว่าพวกเขาต้องเชื่อมโยงกันในระดับที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น” -

“ทันใดนั้น คุณก็ตระหนักได้ว่าคุณกำลังถูกเฝ้าดูและตัดสินจากผู้คนรอบข้างคุณ และสิ่งต่างๆ ก็กลายเป็นเรื่องซับซ้อนมากขึ้น โดยเฉพาะกับสาวๆ นี่อาจเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงและเกิดขึ้นบ่อยมาก มีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมมากมายที่เกิดขึ้นต่อเนื่องตั้งแต่ปีที่ 1 จนถึงปีที่ 6

ในที่สุด สมาชิกในกลุ่มก็บอกให้คุณแม่ยอมรับลูก “แปลกๆ” ของเธอ เพราะนั่นคือสิ่งที่ทำให้พวกเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

“ฉันรักเด็กแปลกๆ” พวกเขาเขียน “พวกเขาเป็นเด็กที่โดดเด่นเพราะพวกเขาไม่ได้แค่ทำตามกระแส” โดยทั่วไปแล้วพวกเขาไม่ใช่ผู้ติดตาม เธออาจจะไม่ได้เป็นผู้นำในวันนี้ แต่ในอนาคตเธอจะโดดเด่นขึ้นเช่นกัน และด้วยคำแนะนำจากคุณในอีกห้าปีข้างหน้า เธอจะก้าวไปถึงจุดนั้นได้อย่างมั่นใจ และยอมรับสิ่งแปลกๆ